حدیث بیست و یکم
سخنران: حجت الاسلام والمسلمین شهاب
موضوع سخنرانی: غفلت
بسم الله الرحمن الرحیم
دوستان عزیز را مهمان کنم به یک حدیث نورانی از ساحت مقدس امام حسن مجتبی(علیه السّلام). وجود نازنین امام مجتبی(علیه السّلام) فرمودند: «ِايَّاكُمْ عَنِ الْغَفْلَهَ» از غفلت، خودتان را دور کنید. غفلت و غفلت زدگی، ثمره اش این می شود که قلب انسان، قسی بشود. وقتی قسی شده و قساوت پیدا کرد، مثل سنگ سخت شد، بستری می شود برای ظهور بقیه گناه ها. قلب هایی که دچار قساوت شدند، منشأ خیر نیستند، منشأ ایمنی نیستند. یکی از ریشه های اساسی اش غفلت زدگی است. غفلت به چه معنایی است؟! غفلت به معنی عدم پایش خود داشتن از ورود به ورطه معصیت و خطا. طبق بیانی که در روایات ما بیان شد. لذا امیرالمومنین(علیه السّلام) می فرمایند که: تا جایی که می توانید، کوه غفلت را در نفس خودتان خُرد کنید. من آثاری را عرض می خواهم بکنم خیلی تیتروار عرض می کنم. یکی از مواردی که امام مجتبی می گویند از غفلت دور باشید، دلیلش این است که یک: غفلت برای انسان، خوی حیوانی می آورد. شاید شکل ظاهر و بدن انسان، دست، پا و گوش، همه ی این ها باشد، ولی در فرمان قلب مومن نیست. در فرمان عقلش هم حتی نیست. چون هر دو را زوال می کند. می کشاند به غفلت زدگی، تا جایی که رحم به یک بچه شش ماهه ام نمی کند. حادثه کربلا. و جالب این که تاریخ تکرار هم شد و ظهور همین دواعش ملعون که بودند خیلی فیلم ها پخش شد و شاید دیده باشید. بانویی که باردار بود به فرزندش و مولود در رحم داشت، انسان غافلی که می آید و خوی حیوانیت به جایی می رساند، می آید همین دست وپایی که باید در فرمان او باشد و در فرمان قلب و عقل او باشد و در مسیر حق حرکت کند در خلافش عمل می کند و مولود را از رحم بیرون می آورد و ذبحش می کند. غفلت، آثار سویی دارد. به جایی انسان را می رساند که حق را از باطل نمی تواند تشخیص بدهد و به جای این که می داند اگر به چاه بیفتد، پارگی و آسیب خواهد بود، برایش حاضر است برود در چاه و در مسیر صاف ساده حرکت نکند. به قول قرآن می فرماید: چه بسیار انسان هایی هستند که هرچه آیات الهی برای شان رو می کنید ایمان نمی آورند. ریشه اش را قرآن می گوید: اینکه تکذیب می کنند آیات را غفلت است. امید وارم ان شاءالله به برکت امام حسن(علیه السّلام) قرار کنیم و عهد کنیم با امام زمان مان که اهل غفلت نباشیم.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
نتیجهی غفلت و غفلتزدگی چیست؟
۱. قساوت قلب.
۲. از دست دادن ایمان.
۳. کشیدهشدن به گناه.
۴. همهی موارد.
پاسخ صحیح: گزینه 4