شب هفتم، ۱۲ خرداد
رمضان [۱۴۳۸ - ۱۳۹۶]
استان فارس، روستای نورآباد
7⃣بحث شماره ۷:
▪️حدیث چهارم از کلمات قصار امیر بیان ، علی علیه السلام
🔹《وَ قَالَ ع الْعَجْزُ آفَةٌ وَ الصَّبْرُ شَجَاعَةٌ وَ الزُّهْدُ ثَرْوَةٌ.》
ثروت دارایی است، مال است.
🔹داستان امام على علیهالسلام و عاصم
امام على - عليه السلام - بعد از خاتمه جنگ جمل وارد شهر بصره شد . در خلال ايامى كه در بصره بود، روزى به عيادت يكى از يارانش، به نام، علاء بن زياد حارثى؛ رفت . اين مرد خانه مجلل و وسيعى داشت . امام على همينكه آن خانه را با آن عظمت و وسعت ديد، به او گفت : (( اين خانه به اين وسعت، به چه كار تو در دنيا مى خورد؛ در صورتى كه به خانه وسيعى در آخرت محتاج ترى؟! ولى اگر بخواهى مى توانى كه همين خانه وسيع دنيا را وسيله اى براى رسيدن به خانه وسيع آخرت قرار دهى؛ اگر که در اين خانه از مهمان پذيرايى كنى، صله رحم نمايى، حقوق مسلمانان را در اين خانه ظاهر و آشكار كنى، اين خانه را وسيله زنده ساختن و آشكار نمودن حقوق قراردهى، و از انحصار مطامع شخصى و استفاده فردى خارج نمايى. ))
علاء : (( يا امير المؤمنين، من از برادرم عاصم پيش تو شكايت دارم ))
- (( چه شكايتى دارى ؟ ))
- (( تارك دنيا شده، جامه كهنه پوشيده، گوشه گير و منزوى شده، همه چيز و همه كس را رها كرده.))
- (( او را حاضر كنيد ! ))
عاصم را احضار كردند و آوردند. امام على (ع) به او رو كرد و فرمود : ((اى دشمن جان خود، شيطان عقل تو را ربوده است؛ چرا به زن و فرزند خويش رحم نكردى؟ آيا تو خيال مى كنى كه خدايى كه نعمتهاى پاكيزه دنيا را براى تو حلال و روا ساخته ناراضى مى شود از اينكه تو از آنها بهره ببرى ؟ تو در نزد خدا كوچكتر از اين هستى.))
.