هیأت رایة الزهرا (س) - قم

شب نونزدهم، ۲۳ خرداد

رمضان [۱۴۳۸ - ۱۳۹۶]

استان فارس، شهرستان نورآباد

بحث شماره ۱۹:

❔سوال: شاید این سوال در ذهن ما نقش ببندد و آن، این که چطور می شود شب های قدر برای بعضی ها خیلی زیبا و دلچسب است ولی برای بعضی دیگر نه؟

خوده ما چکار کنیم که شبهای قدر را برای خودمان زیبا کنیم؟ چه عواملی باعث می شوند که ما نتوانیم احساس لذت بخش و زیبایی از شب های قدر داشته باشیم؟

قبل از اینکه به جواب این سوال بپردازیم باید چند مساله برای ما معلوم بشود.

🔹اول اینکه باید بدانیم که چه اندازه به شبهای قدر نیازمندیم؟ و چقدر این شب ها میتواند در زندگی ما تاثیر گذار باشد.

تقدیر یک ساله ما در شبهای قدر رقم می خورد. 

امام صادق عليه السلام می فرمايد: «شب قدر قلب رمضان است».  

پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: 

حضرت موسى عليه السلام در مناجات خود به خداوند عرض كرد: خدايا! من خواهان قرب تو هستم. خداوند فرمود: قرب من از آن كسی است كه شب قدر را بيدار باشد. 

عرض كرد: خدايا! رحمتت را خواهانم. خداوند فرمود: رحمت من شامل حال كسانیست كه در شب قدر به مساكين رحم كنند.

عرض كرد: خدايا! من جواز عبور از صراط را خواهانم. خداوند فرمود: اين جواز براى كسانى صادر می ‏شود كه در شب قدر صدقه بدهند.

عرض كرد: خدايا! من خواهان درختان و ميوه‏ هاى بهشتى هستم. خداوند فرمود: اين نعمت براى كسى است كه در شب قدر به تسبيح خدا مشغول باشد.

عرض كرد: خدايا! من نجات از آتش را می ‏طلبم. فرمود: نجات براى كسى است كه در شب قدر به استغفار مشغول باشد.

عرض كرد: خدايا! من رضاى تو را می ‏طلبم. فرمود: رضاى من را كسى جلب خواهد كرد كه در ليلة القدر دو ركعت نماز بخواند. 

شب قدر به اين جهت «قدر» ناميده شده كه جميع مقدرات بندگان در تمام سال در آن شب تعيين می ‏شود. 

🔹شاهد اين معنا سوره دخان است كه می ‏فرمايد: 

《إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُبَارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ* فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ؛》

ما اين كتاب را در شبى پربركت نازل كرديم و ما همواره انذار كننده بوده‏ ايم، در آن شب كه هر امرى بر طبق حكمت خداوند تنظيم و تعيين می گردد.

اینکه تقدیر انسان، میزان خوبی و بدی انسان در این شبها رقم میخورد شکی درش نیست.

رزق و روزی انسان چه میزان به او میرسد و چه میزان نعمت های الهی از انسان سلب میشود.

همه این ها مربوط به این شبهای قدر است.

من چقدر خوب می مانم، من چقدر بی گناه زندگی می کنم، من چقدر زندگی ام از این رو به آن رو می شود، همه به این شب عزیز بستگی دارد.

🔹اگر این شب را جدی نگیریم، خیلی از عقب می مانیم.

یکی از  مسائل مهمی که خیلی انسان را تو این شبها بسیار سرحال و زیبا جلوه میدهد این است که انسان غرور و تکبرش را کنار بگذارد . به این فکر نکنیم چقدر خوبیم. چون انسان مومن به کار خوبه خودش، نمی نازد، نمیگوید خدا من انقدر نماز خواندم، انقدر روزه گرفتم، انقدر صدقه دادم و انقدر کار خوب انجام دادم. نه

انسان مومن برای کار خوب خودش برای خدا نُتُق نمیکشد.

بلکه برای کار خوب خودش از خدا تشکر میکند. 

🔹الحمدلله الذی هدانا لهذا و ما کنا لنهتدی لولا ان هدانا الله

آن چیزی که انسان باید بهش توجه کند و تمرکز کند، اقرار به گناهان هست.

اقرار به گناهان در پیش خلق خدا هرچقدر اشتباه و نارواست ولی در پیشگاه خدا باعث نجات است. باعث عزت هست.

اقرار به گناه در پیشگاه مردم باعث بی آبرویی هست. از بین رفتن شخصیت انسانی هست. باعث به گناه افتادن دیگران هست. ولی

در پیشگاه خداوند متعال این جریان برعکس است. نه تنها باعث بی آبرویی نسیت بلکه عزت آورد. انسان را به اوج میرساند. باعث توبه است. باعث حرف با معبود است.

وقتى با خدا خلوت كردى و به دعا و مناجات مشغول شدى، گناهان و گذشته را به ياد آور و به زبان اعتراف، اقرار كن و از خدا عفو و مغفرتش را طلب نما. 

🔹امام باقر (ع) فرمود:

《وَ اللَّهِ مَا يَنْجُو مِنَ الذَّنْبِ إِلَّا مَنْ أَقَرَّ بِه‏.》

سوگندبه خدا! نجات نمی یابد جز آنكه به گناه (درپيشگاه خدا) اقرار كند.

🔹امیرالمومنین علی علیه السلام درمناجات شعبانیه میفرماید

《فقد جعلت الاقرار بالذنب الیک وسیلتی.》

اقرار به گناه را وسیله ای برای نجات خودم قرار دادم.

شاید بعضی سوال بپرسند که این اقرار به کدام گناه؟ مگر امیرالمومنین علی علیه السلام معصوم نیست؟ پس چرا حرف از گناه می زند.

در جواب باید عرض کنم، 

🔸اولا: توبه و استغفار اولياى الهى و معصومان، مرتبه‏ اى بالاتر از اينها دارد. آنان چون مستغرق در ذات جميل الهی ‏اند و توجّه به مقام ربوبى (كمال مطلق) دارند، وقتى به خود و اعمال خويش می ‏نگرند، با تمام عظمت و بزرگى آن اعمال، آنها را در برابر عظمت بی ‏نهايتِ الهى، بسيار كوچك و مايه سرافكندگى و شرمندگى می ‏بينند.

🔸ثانیا: استغفار براى اولياى الهى، جنبه دفع و براى ما، جنبه رفع دارد يعنى ما استغفار می ‏كنيم تا لغزش‏ هايمان بخشيده شود و آنان استغفار می كنند تا نلغزند و اصلاً گناه به سراغشان نيايد. آن بزرگان با توبه، عبادت و اطاعت، درجات عصمت خويش را شدت می بخشند. از اين رو، استغفار و توبه، در بالا رفتن درجات و پايندگى عصمت آنان، دخالت دارد. 

🔸ثالثا: یکی از معانی زیبا و قابل تامل شب های قدر این است که اهلبیت برای گناهکاران امت خودشان طلب استغفار میکنند. گناه و خطای امت خودشان را می بینند و طلب مغفرت میکنند. یک دوست واقعی دوستی است که مشکل رفیق خودش را برای خودش میبیند. خطای رفیق خودش را خطای خودش میبیند. 

آی رفقا شب قدر ، اول جلسه با امام زمان شروع کردیم ، حرف اصلی خودم را بزنم، تا کی باید گناه کنم و امام زمانم برای من گریه کند. 

🔹شیخ مفید در سرداب امام زمان (عج) وقتی با آقا ملاقات کرد. 

آقا فرمود:

 《نحن غیر مهملین لمراعاتکم و ناسین لذکرکم ....》

 ما اهل بیت هیچگاه از مراعات شما کم نمی گذاریم و هیچگاه شما را فراموش نمی کنیم.

امشب اقرار به گناه از خودمان باشد، نگذاریم امام زمان برای گناهانمان در پیشگاه خدا طلب استغفار کند. ولی از امام زمان بخواهیم برای خوب ماندنمان تو شب تقدیر دعا کنهد

امشب بگیم یا صاحب الزمان ، اقرار به خطا و گناه به درگاه الهی با ما ، اما وسیله نجات اصلی شمایید.

⭕️مگر در دعای زیبای جامعه کبیره نمیخوانیم:

 《یا ولی الله ان بینی و بین الله ذنوبا لا یؤتی علیها الا رضاکم.》

.