شب ششم، ۱۱ خرداد
رمضان [۱۴۳۸ - ۱۳۹۶]
استان فارس، روستای نورآباد
.
6⃣بحث شماره ۶:
▪️حدیث چهارم از کلمات قصار امیر بیان ، علی علیه السلام
🔹《وَ قَالَ ع الْعَجْزُ آفَةٌ وَ الصَّبْرُ شَجَاعَةٌ وَ الزُّهْدُ ثَرْوٌَ.》
ثروت دارایی است، مال است.
و حضرت برای دارایی و ثروت مصداق دیگری را معرفی میکند.
اما اگر کسی که مال ندارد و اعتنایی به مال ندارد، امام علیه السلام میفرماید، ایشان هم ثروت مند است.
یکی از شخصیتها و چهرههای ارزشمند زمان موسیبن جعفر، خلیل نحوی است.
صاحب کتاب العین در لغت است.
شیعه و بزرگوار است. و دانشمند زاهدیست.
در عصر هارون الرشید، یکی از استاندارهای هارون در بصره، به او پیشنهاد دادند که به دستگاه ما و دربار ما بیا. ما به تو پولی بدهیم و حقوقی بدهیم. آن کسی که آمده بود که پیام را به او بدهد دید که خلیل نحوی نان خشکیدهای به زحمت میخورد.
گفت: تا کی میخواهی این نان جو را بخوری. بیا در دربار تا به تو نعمتی برسد.
خلیل نحوی جواب داد: سلام مرا برسان و به او بگو که این نان جو برای من گواراتر و ارزشمندتر است از آن مقامی است که میخواهد به من بدهد. چون دستگاه ظلمه است و این دستگاه در مقابل امام معصوم قرار گرفته است.
🔹امام کاظم علیه السلام میفرماید: مثل طالب دنیا مثل تشنهای است که آب دریا را میخورد.
چون آب دریا شور است. و شوری او را تشنهتر میکند.
⭕️امام علی علیهالسلام میفرماید: بی اعتنایی به دنیا ثروت است.
.