هیأت رایة الزهرا (س) - قم

شب بیست و هفتم

 ۳۰ خرداد

رمضان [۱۴۳۸ - ۱۳۹۶]

استان فارس، شهرستان نورآباد

بحث شماره ۲۷:

《وَ قَالَ ع‏ مَا أَضْمَرَ أَحَدٌ شَيْئاً إِلَّا ظَهَرَ فِي فَلَتَاتِ لِسَانِهِ وَ صَفَحَاتِ وَجْهِه‏.》

🔹مقدمه:

حدیث بیست و هفتم

انسان یک ظاهری دارد و یک باطن و درون.

ظاهر آدمی محسوس است و دیدنی است. افراد ظاهر انسان را می بینند ، سخن انسان را می بینند.

حرکات و افعال آدمی رو نظاره می کنند. این حرکات و این افعال و این گفتار گاهی با درون انسان و آنچه در باطن انسان است هماهنگ است و گاهی هماهنگ نیست. 

پس ظاهر انسان دیدنی است. سخن انسان شنیدنی است.

گاهی ظاهر حکایت باطن می کند و گاهی نمی کند

و گاهی بر اساس مشاهده ظاهر حکم می کنند که باطن فلانی هم همینطور است.

و گفتند الظاهر عنوان باطل است. ... گاهی ظاهر انسان حکایت می کند از باطن انسان.

یعنی همان است که در باطنش است.

و گاهی ظاهر انسان حکایت از باطن انسان نمی کند.

ظاهر متضاد با باطن

گاهی ظاهر خوب و باطن کثیف

و منافقین می گفتند ما مسلمانیم ولی مسلمان نبودند. 

ظاهر آنها مسلمان بود ولی باطن آنها کفر.

المنافقون :

《 ۱ إِذا جاءَكَ الْمُنافِقُونَ قالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَ اللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنافِقينَ لَكاذِبُون‏.》

ظاهرش چون بوذر و سلمان بود  باطنش همچون ابو سفیان بود

ظاهرش چون قبر کافر پر هلل      باطنش قهر خدای عز و جل

این نیست که هرکس ظاهر زیبایی داشت حکم کنیم که باطنش هم همانند ظاهرش است.

و برعکس هم همینطور، 

اینکه کسی ظاهری زشت رو داشت ولی ما حکم کنیم که باطنی بد طینت دارد.

به عکس، ممکن است یک انسانی ظاهر زیبایی نداشته باشد، اظهار خوبی هم نکند، کتمان کند خوبی اش را.

🔸در روایت 

امام علی علیه السلام:

《 وَ أَخْفَى وَلِيَّهُ فِي عِبَادِهِ فَلَا تَسْتَصْغِرَنَّ عَبْداً مِنْ عِبَادِهِ‏ فَرُبَّمَا يَكُونُ وَلِيَّهُ وَ أَنْتَ لَا تَعْلَمُ‏.》

♦️ داستان حمال

 می گویند دو نفر از بزرگان و از رجال دین یه وقتی از یکی از بازارها عبور می کنند. بچه ای رفته بود بالای بام  این بازار و از اون روزنه سقف بازار ، بازار را نگاه می کرد. یک مرتبه دستش لغزید و از اون بالا افتاد پایین.

یک حمالی هم که باری روی دوشش بود، وسط زمین و آسمون گفت خدا نگهش دار، حمال کارش حمالی تو بازاره، مردم در حال تردد هستند. مردم دیدند که این بچه بین زمین و آسمون موند. این حمال آمد نی

زدیک، بچه را گرفت و گذاشتش رو زمین.

این دو بزرگ رسیدند و شوخی کردند با این آقا. گفتند به خدا هم امر میکنی. خدا نگهش دار امر به خداست.

گفت نه. یک عمری خدا بهم گفت طاعت کن، طاعت انجام دادم، گفت گناه نکن گناه نکردم. یک بار ازش خواهش کردم. چطور شد خدای متعال یک بار خواهش منو عمل کرد.؟ 

بله انسان چنین میشود.

شخصی در ظاهر حمال است، ظاهرش ظاهری عادی است ولی باطنش فارغ است اینهاست.

بنابراین عزیزان، نمی شود بندگان خدا را به چشم حقارت و چشم کوچکی آنها را نگاه کند.

بندگان خدا در میان بندگان دیگر خدا مخفی هستند. انسان های عفیف، نمی آیند در میان جامعه اظهار کنند که من خوبم.

انسان ظاهری دارد ولی باطنی دارد ، که جز خدای نمیداند. 

 غافر  ۱۹:

《 يَعْلَمُ خائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَ ما تُخْفِي الصُّدُور.》

اوست که چشم خیانت کننده را می داند و آنچه انسان در دل انسان خطور میکند و می آید میداند.

《ان الله علیم بذات الصدور.》

اوست که میداند

🔸در توطئه ای که نزدیک ۱۵۰ سال قبل ابتدا روسها و بعد از اون انگلیس ها دنبال اونو گرفتند. از قول دار گورنی، که سفیر ظاهر اون زمان روس ها بوده است، ایشان را فرستاند نجف اشرف. یک مرد روسی که خدا را قبول ندارد. لباس اهل علم را به تن کرد و در لباس روحانیت در آمد. و آن فتنه باب را برپا کرد. که منشأش از اینجا پیدا شد.

آمد کسی را پیدا کرد ابتدا به او بهاء داد ، او ادعا کرد من باب امام زمان هستم، بعد گفت من خود امام زمان هستم. بعد به جایی کشیده شد به جایی که ادعای نبوت و خدایی کرد.

دنبال این قضیه استعمار انگلیس بود که یک عده مردم را به گمراهی کشیدند.

سوء استفاده از ظاهر، چشمش باید انسان باز باشد. دقیق باشد در مسائل. 

🔹عنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام، قَالَ: «الْمُؤْمِنُ‏ حَسَنُ الْمَعُونَةِ، خَفِيفُ الْمَؤُونَةِ، جَيِّدُ التَّدْبِيرِ لِمَعِيشَتِهِ، لَايُلْسَعُ مِنْ جُحْرٍ مَرَّتَيْنِ‏».

مؤمن کسی است ، دو بار از یک سوراخ گزیده نمی شود.

مومن حازم است، یعنی در مسائل ژرف نگر است دقت می کند و احتیاط می کند.

امام صادق به عنوان بصری فرمودند در همه شئون زندگی احتیاط را به کار ببر.

انسان نباید گول ظاهر زیبای فردی را بخورد.

و این مساله رو توجه کنید.

⭕️مساله تشخیص از روی دیگران.

⭕️شرح حدیث با رویکرد روانشناسی.

.