حاج منصور ارضی

دلبر دلش گرفته دلدار گریه کرده

عاشق همیشه وقت دیدار گریه کرده

به دوستی بنده هشیارتر خدا بود 

از توبه‌ی گنه‎کار غفار گریه کرده

درد مریض را جز درد آشنا نفهمید 

گاهی طبیب هم با بیمار گریه کرده

شرمنده از گناهان، دانی مثال ما چیست؟ 

خانه خراب، زیر آوار گریه کرده

شب زنده دارها را طوری دگر خریدن 

طوبی بر آنکه تا صبح بیدار گریه کرده

یک شهر را دعای یک مست زنده کرده 

مستی که در مناجات هشیار گریه کرده

در کسوت گدایی حرفی بلد نبودیم 

سائل همیشه جای اصرار گریه کرده

با گریه طفل هر چه که خواسته گرفته 

حاجت گرفته کودک هر بار گریه کرده

ما را فقط دعای زهرا نجات داده 

مادر برای طفلش بسیار گریه کرده

کفاره‌ی گناه ما را حسین داده 

هر بار بین گودال خونبار گریه کرده

یک یا حسین گفته وا کرده روزه‌اش را 

آن تشنه که زمان افطار گریه کرده

آب فرات آخر تا خیمه‌ها نیامد 

با مشک از خجالت صد بار گریه کرده

کف می‎زدند لشگر قلب رباب می‎سوخت

مابین خنده‎های اغیار گریه کرده

زیر عبا چه چیزی پنهان نموده ارباب

سرخ است چشمهایش انگار گریه کرده

گهواره بعد اصغر در دست ابن سعد است

گهواره در حراج بازار گریه کرده

به کاسه‎های شیر افطار خیره بودم 

دل رفت پشت خیمه یاد رباب کردم

از کام خشک طفل شش ماهه یادم آمد 

هر لحظه‎ای که مشتم را پر ز آب کردم 

تیر سه شعبه بود و حلقوم پاره پاره

سر نیزه بود می‎رفت تشییع شیرخواره

بر حال مادر ما در بین آتش و خون 

دیوار دم گرفته شاید مسمار گریه کرده

صوت : شب هفتم ماه مبارک رمضان 97 - مسجد ارک - دلدار گریه کرده

ویدیو : شب هفتم ماه مبارک رمضان 97 - مسجد ارک - فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی

تصویر : شب هفتم ماه مبارک رمضان 97 - مسجد ارک

کلیدواژه ها:

شب هفتم ماه مبارک رمضان - مناجات ارضی97 - ارضی97 - رمضان97 - مناجات خوانی ماه رمضان97 - مناجات ماه رمضان - حاج منصور ارضی 97 - lkw,v hvqd - منصور ارضي - منصورارضي - ارضي جديد - ارضي ماه رمضان 97 - منصور ارضي متن اشعار ماه رمضان