کربلایی طاهاسرباز

جوونت رفته             علمدارت نیست
میون گودال           کسی یارت نیست
پسرت داره میاد
تا که از اسب افتادی صدا زدم یا زهرا
دست و پام و گم کردم به عموم گفتم بابا
دیر برسم قیامتی به پا میشه                         دیر برسم سر از تنت جدا میشه
دیر برسم رقیه بی بابا میشه
عمو عمو حسین مظلوم

نفسها تند و          قدم ها کوتاه
ببین از خیمه            پی عبدالله
خوارت داره میاد
مگه عبدالله مرده خودم میشم یار تو
حالا که عباست نیست منم علمدار تو
وای عمو جون داره میلرزه دست و پام                وای عمو جون شده تنت جلو چشام
وای عمو جون پاره پاره شبیه بابام
عمو عمو حسین مظلوم

چقدر دلگیره            شلوغه صحرا
عمو جون انگار           صدای زهرا
مادرت داره میاد
من و ببخش رو زخم سینه ی تو افتادم
ببین مثل شیر خواره تو آغوشت جون دادم
من میرم و تو میمونی و خواهرت            من میرم و یکی میاد بالا سرت
من میرم و بریده میشه حنجرت