کربلایی طاهاسرباز

گریه میکنم اخ مثه بچگیام

یه شبه دیگه ام بشه روضه بیام

تویی و شب روشن توی چشام

منم و دل تیر و روی سیام

به نخ کرمت دلم و پینه بزن

یه سری به دیونه دیرینه بزن

یادته پدرم دست من و میگرفت

میگفت پسرم اینجوری به سینه بزن

حسین وای

بیشتر ازهمیهش تو دلم غمته

چی شده کوچه ها پره پرچمته

توی خیابونا وقتی علم میبینم

یعنی که دیگه ماه محرمته

به فدای تو و به فدای علمت

کمه من و قبول میکنی به کرمت

هر کسی تو مسیر تو قدمی گرفت

برسه قدمش یه روزی به حرمت

حسین وای

نگاها به کتبیه مکتبته

خبرایی تو روضه هر شبته

دلی که شده سفره نشین حرم

روزی بگیر خیمه زینبته

خیمه خواهرت خونه امیدمه

من رو بده نشون بگو که مریدمه

وقتی میخوره اب میگه بیچاره رباب

به یاد عطش و گلوی بریدمه