کربلایی مجتبی رمضانی

با بال زخمی پر زدُ، از آشیونه بردنش

گرمی خونواده رو، از توی خونه بردنش

شبا رو گریه میکنم، آخه شبونه بردنش

به غیر فاطمه دیگه کسی

شریک غربت علی نبود

سینه بزن کبودشه تنت

فقط به یاد صورت کبود

" فاطمه یا فاطمه یا اماه "

شده مثه برگ خزون، رنگ سر و روی علی

پشت و پناه خونه رفت، می‌لرزه زانوی علی

تو خونه وقتی نمیاد، صدای بانوی علی

به جای خنده های فاطمه

فقط دیگه میاد صدای آه

علی میمونه و یه درد و دل

صدای گریه های بین چاه 

" فاطمه یا فاطمه یا اماه "