حاج میثم مطیعی

تنها ترین غریب دیار مدینه بود

او مرد علم و زهد و وقار و سکینه بود

صدباب علم از کلماتش گشوده شد

در بین عالمان ، به خدا بی قرینه بود

این خانواده نسلِ نجات و هدایتند

او ناخدای پنجمی از این سفینه بود

نان آور همیشه هر کودک یتیم

بر شانه های خسته او جای پینه بود

آتش گرفته باغ دلش از شراره ای

سهم امام خسته ما زهر کینه بود

همواره آسمان دلش رنگ لاله داشت

هفتاد و چند داغ شقایق به سینه بود ....

دشت نگاهِ او پر گلهای اشک بود

یادآور حکایت سقا و مشک بود ....

 «صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ»

همه زلطف حسین است آبرو داریم

گدا هر آنچه که دارد ز پادِشه دارد ....

بدَمِ المَظلوم یا الله ....

صوت : شهادت امام باقر (ع) - شعرخوانی - تنها ترین غریب دیار مدینه بود

کلید واژه ها :

شهادت امام محمد باقر - مداحی شهادت امام باقر - مداحی شهادت 1396 - مداحی های میثم مطیعی - متن مداحی شهادت امام باقر - سبک مداحی میثم مطیعی شهادت امام محمد باقر - ایام مسلمیه - سبک شعرخوانی و مناجات