علی محمّد مظفّری

وجوب حمد بر أَوْلَى‏ النّعم

علی محمد مظفری

مرحوم ابو جعفر، احمد بن محمد بن خالد برقى‏ از راویان قرن سوم هجری و از مشایخ مرحوم علی بن ابراهیم قمی صاحب تفسیر قمی،در کتاب شریف «المحاسن» که مرحوم ابن ادریس آن را از اصول روایی مورد اعتماد امامیه می دانند، أَوْلَى‏ النعم را به تعبیر رسول الله صلی الله علیه و آله و سلّم « طِيبُ الْوِلَادَةِ» دانسته که محبت اهل بیت علیهم صلوات الله علت آن بوده و به این ترتیب حمد الهی بر محب واجب است:

عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ وَ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ حَمَّادٍ الْكُوفِيِّ عَنْ أَبِي مُحَمَّدٍ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ الْغِفَارِيِّ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ زَيْدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ سلام الله علیه عَنْ آبَائِهِ سلام الله علیهم اجمعین قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلّم :‏

 مَنْ أَحَبَّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ فَلْيَحْمَدِ اللَّهَ عَلَى أَوْلَى النِّعَمِ قُلْتُ وَ مَا أَوْلَى النِّعَمِ قَالَ طِيبُ الْوِلَادَةِ وَ لَا يُحِبُّنَا إِلَّا مَنْ طَابَتْ وِلَادَتُه[1]‏علی محمد مظفری