ضرب المثلی که توهین به حضرت زهراست
به روباه گفتند شاهدت...
علی محمد مظفری
به نقل مرحوم سید بن طاووس نوّر الله مرقده الشریف در کتاب شریف الطرائف[1]،احمد بن حنبل در مسند خود و سليمان قندوزى در ينابيع المودة و ابن حجر در صواعق المحرقة و غير اين ها با مختصر تفاوتى، نقل نموده اند كه رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند«فاطمة بضعة منّى و هى نور عينى و ثمرة فؤادى و روحى الّتى بين جنبى من آذاها فقد آذانى و من آذانى فقد آذى اللَّه و من اغضبها فقد اغضبنى يؤذينى ما آذاها»
گاهی با تکرار برخی اراجيف که متاسفانه جزء ضرب المثل های زبان فارسی گردیده خواسته یا ناخواسته آب به آسیای بنی امیه و اعداء الله می ریزیم از باب مثال در مثلی مشهور است که
به روباه گفتند شاهد تو کیست
گفت:
بلافاصله متبادر به اذهان می گردد که «دُمم»
این ضرب المثل همان کلام ابوبکر در خطاب به صدیقه طاهره،بضعة الرسول زهرای بتول و امیرالمومنین علی بن ابیطالب سلام الله علیهما است که ابن ابی الحدید معتزلی شارح سنّی مسک نهج البلاغه به این مطلب اشاره نموده است:(إنما هوثعالة شهيده ذنبه...)
«قال أبو بكر و حدثني محمد بن زكريا قال حدثنا جعفر بن محمد بن عمارة بالإسناد الأول قال فلما سمع أبوبكر خطبتها(خطبه حضرت زهرا را) شق عليه مقالتها فصعد المنبر و قال أيها الناس ما هذه الرعة إلى كل قالة أين كانت هذه الأماني في عهد رسول الله ص ألا من سمع فليقل و من شهد فليتكلم إنما هو ثعالة شهيده ذنبه[2]...»
می طلبد که متصدیان زبان و ادبیات فارسی از باب غیرت ملی و انتساب عِنوانی به جناب سلمان فارسی و به تعبیر دقیق حضرت صادق علیه السلام سلمان محمدی،این ضرب المثل نادرست و امثال آن را از دایره فرهنگ زبان و ادبیات فارسی ازاله نمایند چرا که به مصداق روایت مرحوم سید از منابع اهل تسنن که در ابتدای این مکتوبه آوردیم،غضب فاطمه سلام الله علیها همان غضب الهی است و این غضب در حدیثی قدسی به نقل حضرت رضا سلام الله علیه«... إِذَا غَضِبْتُ لَعَنْتُ وَ لَعْنَتِي تَبْلُغُ السَّابِعَ مِنَ الْوَرَى[3].» منجر به لعنت الهی و این لعنت تا هفت نسل بشر را گرفتار فقدان رحمت الهی می نماید.علی محمد مظفری
[1] ابن طاووس، على بن موسى، الطرائف / ترجمه داود إلهامى، 1جلد، نويد اسلام - ايران ؛ قم، چاپ: دوم، 1374 ش.ص381
[2]ابن أبي الحديد، عبد الحميد بن هبة الله، شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد، 10جلد، مكتبة آية الله المرعشي النجفي - قم، چاپ: اول، 1404ق.ج16،ص215
[3]كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق، الكافي (ط - الإسلامية)، 8جلد، دار الكتب الإسلامية - تهران، چاپ: چهارم، 1407 ق.ج2،ص275