حجت الاسلام والمسلمین علوی تهرانی

۲۳ شهریور ۱۳۹۷ 935 0 نظر

جلسه چهارم

 

✅ مؤلفه دوم اخوت، سخاوت است.

 

🔸 سخاوت یعنی انسان در موارد لازم به طور شایسته، دست و دل بازی کند و از امکانات مادی و معنوی خودش، دیگران را بهره‌مند سازد.

 

💠 امام صادق(ع) می‌فرمایند: سخی، انفاق‌کننده‌ای است که مالش را در یک جای لازم و به حق مصرف می‌کند.

 

🔸 واژه سخاوت در قرآن نیامده است، اما سه مترادف دارد که در قرآن آمده که اهمیت این حقیقت را نشان می‌دهد. 

 

1️⃣ گاهی با واژه اعطاء از مسأله سخاوت یاد شده است. (سوره مبارکه لیل آیه 5 )

 

2️⃣ گاهی با واژه اطعام از سخاوت تعبیر شده است. (سوره مبارکه انسان آیه 8 )

 

3️⃣ گاهی با واژه انفاق از سخاوت یاد شده است. (سوره مبارکه بقره آیه 274 )

 

 👈 سخاوت، یک حقیقت قرآنی است که در جامعه شایسته یافت می‌شود نه در هر جامعه‌ای.

 

 🔹 سوره مبارکه بقره آیه 62 می‌فرماید:  برای کسانی که انفاق می‌کنند اجری نزد پروردگار هست. (نمی‌گوید بهشت هست. می‌گوید نزد پروردگار)

 

🔹 در سوره قمر فرموده است: متقین در باغ‌ها و کنار رودها نزد ملیک مقتدر نشسته‌اند. 

 

سخاوت، یک حالت درونی است. قرآن سخاوت را علامت اهل ایمان دانسته است. 

در سوره مبارکه انفال آیات 2 و 3 فرموده است: این است و جز این نیست که اهل ایمان، هر گاه یاد خدا می¬افتند؛ ترس، تمام وجودشان را می¬گیرد که در نتیجه عظمت خدا است. زمانی که آیات الهی بر این¬ها خوانده می¬شود ایمانشان اضافه می¬شود. اهل توکل به خدا هستند. اقامه نماز دارند. و از آنچه که ما به آن¬ها می¬دهیم انفاق می¬کنند.

سخاوت، از نظر ارزش، هم¬ردیف نماز است. 

در سوره مبارکه بقره آیه 3 می¬فرماید: کسانی که به ملکوت ایمان دارند و اقامه نماز می¬کنند و از آنچه به آن¬ها داده¬ایم انفاق می¬کنند. 

در سوره مبارکه ابراهیم آیه 31 می¬فرماید: قُلْ لِعِبادِيَ الَّذينَ آمَنُوا يُقيمُوا الصَّلاةَ وَ يُنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْناهُمْ؛ به بندگان من که ایمان آورده¬اند بگو اقامه نماز کنند و از آنچه ما به آن¬ها داده¬ایم انفاق کنند.

ما سه نوع عبادت داریم:

1.  عبادت روحی که نامش تفکر است.

2.  عبادت مالی که نامش انفاق است مانند خمس و زکات و...

3.  عبادت بدنی مانند نماز و روزه و ...

بین این سه قسم، ارزشی¬ترین عبادت، عبادت روحی است که فرموده¬اند:  یک ساعت فکر کردن از هفتاد سال عبادت(مالی و بدنی) بهتر است. 

بین آن دو عبادت دیگر کدامیک برتر است؟ 

امام صادق(ع) فرموده‌اند: جوان سخاوتمند که غرق در گناه است نزد خداوند محبوب¬تر است از پیرمردی که عبادت بدنی دارد ولی بخیل است.

اگر کسی سخی باشد امید نجات در او وجود دارد.

حضرت رسول(ص) فرمودند: از گناه و لغزش آدم¬های سخاوتمند، چشم¬پوشی کنید. خداوند روزی دست او را می¬گیرد.

مصداق مهم سخاوت در دوره کنونی جامعه ما، بحث قرض الحسنه است.

 مصداق دیگر این است که اگر پولی را به کسی قرض دادید به او مهلت بدهید. مهلت دادن به بدهکار از عالی¬ترین مراتب سخاوت است. 

اگر بدهکار شما نداشته و از دار دنیا رفته است او را حلال کنید. این عالی¬ترین است.

از پیامبر عظیم الشأن اسلام نقل شده است:  آدم سخی نزدیک و مقرب به خداوند است. نزد مردم عزیز است. نزدیک¬ترین فرد به بهشت است.

 پیامبر به عدی ابن حاتم، پسر حاتم طائی فرمود:  عذاب شدید از پدرت برداشته شد به خاطر سخاوتی که داشت.

یکی از مشکلات حضرت موسی، فرعون بود که غرق شد. یکی هم قارون بود که دفن شد. یکی هم سامری بود. قرار بود حضرت موسی سی روز به طور برود. ده روز تأخیر کرد. سامری، گوساله ساخت و مردم را منحرف کرد. 

 خداوند متعال به جناب موسی وحی کرد که سامری را نکش؛ چون او سخی است.

امام صادق(ع) فرموده است: سخاوت از اخلاق پیامبران است.

 حضرت امیر(ع) برترین بخشندگی زمانی است که در تنگدستی اتفاق می‌افتد.

 


صوت : شب چهارم محرم 97 - مسجد حضرت امیر - مردم در جامعه شایسته جلسه 4

گزارش 0
برای ارسال نظر وارد شوید و یا ثبت نام کنید.

comments نظرات

هنوز نظری ارسال نشده است.
جدیدترین محبوب ترین داغ ترین
تمام حقوق این صفحه محفوظ و متعلق به حجت الاسلام والمسلمین علوی تهرانی می باشد.