حاج سید رضا نریمانی

ماهت آغاز شد و غرق در احسان شده‌ام

سفره‌ات پهن شد و شامل غفران شده‌ام

عبد فرار توام راه بده برگردم

سر به زیر آمده‌ام، سخت پشیمان شده‌ام

همه‌جا سر زده‌ام با همه‌کس دوست شدم

باز برگشته‌ام و باز پریشان شده‌ام

چقدر توبه شکستم چقدر بخشیدی

از همه بیشتر از ستر تو حیران شده‌ام

باعث شادی ابلیس شدم وای به من

بی‌سبب نیست که این‌گونه هراسان شده‌ام

من که آلوده شدم قلب علی محزون شد

باعث اشک دو چشم شه مردان شده‌ام

هرچه بودم به دعای علوی برگشتم

مستمند کرم خسرو خوبان شده‌ام

چشمه‌ی چشم من از بار گنه خشک شده

بی‌سبب نیست پناهنده به سلطان شده‌ام

ماه ماه علی و رحمت حق در جوش است

پر کشیده دل من راهی ایوان شده‌ام

تشنه‌ام پس دم افطار کنم یاد حسین

یاد لبهای ترک خورده‌ی عطشان شده‌ام

گرچه پرخون بدنش روی زمین افتاده

ولی از داغ غم خواهر خود جان داده

یا رَبَّ شَهرِ رَمَضان ، آمد برایت میهمان

یا رَبَّ شَهرِ رَمَضان ، ای میزبانِ مهربان

گفتی بیا من آمدم ، با اشک دیده در زدم

اذن دخولم این شده ، یارب تو خوبی من بدم

امشب بیا ما را ببخش ، پنهان و پیدا را ببخش

تو کار خود را کن خدا ، این عبد رسوا را ببخش 

شُکراً لَکَ یا ذوالکَرَم ، منّت نهادی بر سرم 

همراه اهل خلوتت جا داده‌ای آیم حرم

اشک مناجاتم بده ، فیض ملاقاتم بده 

تا زنده‎ام در هر سحر شوق عباداتم بده

هرگز نمی‌کردم گمان ، راهم دهی ای مهربان

تو لطف بی‌حد میکنی بر غافلان و عاصیان 

ماه مبارک روز و شب ، از تشنگی دارم تَعَب

افطار یادش میکنم ، گویم سلام ای تشنه لب

گوید بُنَیَّ مادری ، یاد شهید بی‌سری

مادر به قربانت شود ، ای که بریده حنجری

جانم حسین جانم حسین ، ای جان جانانم حسین

پیراهنت غارت شده ، ای شاه عریانم حسین

روضه نمی‌خواهد تنی که سر ندارد

قربان آن آقا که انگشتر ندارد

یک تکه‌ای سالم همه پیکر ندارد

جایی برای بوسه‌ی مادر ندارد

گیسوی خود را ریخته روی گلویش

مادر بُوَد اینگونه شکل گفتگویش

گوید بُنَیَّ، یا بُنَیَّ، یا بُنَیَّ

برخیز آمد مادرت زهرا، بُنَیَّ

دیدم خودم در عصر عاشورا، بُنَیَّ

افتاده بودی زیر دست و پا، بُنَیَّ

من بی‌وضو موی تو را شانه نکردم

حالا به دنبال سرت باید بگردم

*شاعر : قاسم نعمتی

صوت : شب اول ماه رمضان - هیئت فدائیان حسین - مناجات - ماهت آغاز شد و غرق در احسان شده ام

-----------------------------------

این اعتقاد قلبِ بنده‌ی روسیاهه

گناه ناامیدی بزرگترین گناهه

اگه همه پلای پشت سرم خرابه

اگه که بنده‌ی تو مستحق عذابه

دست محبت تو برام یه تکیه‌گاهه

گناه ناامیدی بزرگترین گناهه

"یا غافِرَ الخَطایا ، یا غافِرَ الخَطایا"

خوب میدونی که دورِ نفسم دارم میگردم

از مهربونی تو سوءاستفاده کردم

ولی میگم درسته که عمر من تباهه

گناه ناامیدی بزرگترین گناهه

همیشه راه کج رو من انتخاب کردم

تو خلوتام خدایا هروقت خراب کردم

یکی میگه تو گوشم خدا چِشِش به راهه

گناه ناامیدی بزرگترین گناهه

من بندگی نکردم، رزمندگی نکردم

اون‌طور که تو میخواستی من زندگی نکردم

نامه‌ی اعمال من اگه پر اشتباهه

گناه ناامیدی بزرگترین گناهه

"یا غافِرَ الخَطایا ، یا غافِرَ الخَطایا"

حال دلم خرابه، خورده گره به کارم

رضایت امام زمانمو ندارم

نگو مسیر برگشت عاقبتش تو چاهه

گناه ناامیدی بزرگترین گناهه

اگه دلم از هیچ‌کس خیری ندیده باشه

اگه که هر مسیر به بن‌بست رسیده باشه

کرببلا همیشه برای من پناهه

گناه ناامیدی بزرگترین گناهه

"یا غافِرَ الخَطایا ، یا غافِرَ الخَطایا"

لطف حسین ما را تنها نمی‌گذارد

گر خلق واگذارد، او وا نمی‌گذارد

فکر نجات شمره، وقتی تو قتلگاهه

گناه ناامیدی بزرگترین گناهه

"یا غافِرَ الخَطایا ، یا غافِرَ الخَطایا"

صوت : شب اول ماه رمضان - هیئت فدائیان حسین - زمینه - به اعتقاد قلبه بنده رو سیاهت

کلیدواژه ها:

شب اول ماه مبارک رمضان - مناجات نریمانی97 - نریمانی97 - رمضان97 - مناجات خوانی ماه رمضان97 - مناجات ماه رمضان - سید رضا نریمانی 97 - kvdlhkd - رضا نریمانی - سیدرضا نریمانی - نریمانی جديد - نریمانی ماه رمضان 97 - نریمانی متن اشعار ماه رمضان