مرحوم آیت‌الله العظمی حاج سید محمدجواد آیت‌اللهی

حضرت آیت‌الله حاج سید محمد جواد آیت‌اللهی در سخنرانی شب 21 ماه رمضان؛درجمع عزاداران هیئت انصار ولایت یزد  ضمن عرض تسلیت به پیشگاه حضرت صاحب‌الامر(عج) به مناسبت سالروز شهادت جانگداز مولی‌الموحدین علی(ع)، با اشاره به اینکه کسی را جز خدا و رسول(ص) یارای شناخت مقام شامخ امیرالمؤمنین(ع) نیست، خاطرنشان کرد: در حدیث نورانی از وجود مبارک پیامبر(ص) آمده است: «علی جان! خدا را کسی نشناخت جز من و تو، مرا کسی نشناخت جز خدا و تو، تو را هم کسی نشناخت جز خدا و من».[1] اگر بخواهیم قطره‌ای از دریای فضائل علی(ع) را بیان کنیم، باید ببینیم خداوند و رسول او، در مورد ایشان چه فرموده‌اند.

علی(ع) برتر از تمام ملائکه و جن و انس

وی ابتدا امیرالمؤمنین(ع) را از نگاه قرآن توصیف کرده و گفت: خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید: «إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ»[2]؛ کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند، آنها بالاترین مخلوق من هستند. در روایات بسیاری از طرق شیعه و سنی نقل شده است که پیامبر اکرم(ص) فرمودند: علیٌ، خیرُ بَرِیّه[3]، این آیه در شأن حضرت علی(ع) است. این بدین معناست که امیرالمؤمنین(ع) از تمام ملائکه و جن و انس برتر است.

درخشش علی(ع) در آسمان هفتم مانند درخشش خورشید

سخنران مراسم در ادامه، علی(ع) را از زبان رسول خدا(ص) معرفی نمود و بیان کرد: در روایتی از وجود مبارک رسول خدا(ص) نقل شده: «علیٌ فی السَماءِ السَّابِعَه کالشَمس بِالنَهار فِی الأرضِ و فی السماء الدنیا کالقمر بالیل فی الأرض...»[4]؛ علی(ع) در آسمان هفتم مانند خورشید در وسط روز برای زمینیان است و در آسمان اول، مانند ماه در شب برای زمینیان است. یعنی امیرالمؤمنین(ع) در آسمان هفتم مانند خورشید و در آسمان اول مانند ماه شب چهارده می‌درخشد.

در این روایت دو نکته وجود دارد. اول اینکه هر چه در آسمان‌ها بالاتر برود، مقام و منزلت حضرت امیر(ع) هم بالاتر می‌رود. ملائکی که مقامشان بالاتر است، معرفت بیشتری به مقام مولا دارند. نکته دوم اینکه اگر بخواهیم معرفت به حضرت علی(ع) پیدا کنیم، باید آسمانی و ملکوتی شویم. باید از عالم خاک و مادیات بالا برویم.

میزان فضل و معرفت حضرت علی(ع)چقدر است؟

این استاد سطح عالی حوزه علمیه افزود: پیامبر اکرم(ص) در ادامه روایت می‌فرمایند: «أعطی الله علیاً من الفضل جزءاً لو قُسِم علی أهلِ الأرض لَوَسَعَهُم...»؛ آن قدر خداوند متعال به علی(ع) فضیلت داده است که اگر یک جزء از فضائل علی(ع) بین تمام اهل دنیا از اول خلقت تقسیم شود، همه از این فضل، سیراب می‌شوند. یعنی پیامبران را هم شامل می‌شود. «و أعطاه من الفهم، لو قُسِم أهل الأرض لَوَسَعهُم...»؛ و آن قدر خداوند متعال فهم و معرفت به امیرالمؤمنین(ع) عنایت کرده است که اگر یک جزء از آن بین اهل زمین تقسم شود، همه را کفایت می‌کند. یعنی امیرالمؤمنین(ع) یکجا این همه فضایل و معارف دارد.

هر چه خوبان همه دارند، مولا علی(ع) یکجا دارد

وی افزود: آنگاه رسول اکرم(ص) فرمودند: «شُبِّه الدینُهُ بدین لوط(ع) و خُلقُهُ بِخُلقِ یحیی(ع) و زُهده بِزُهد أیّوب(ع) و...»؛ دین امیرالمؤمنین علی(ع) مانند دین لوط پیامبر، نرمی اخلاق او مانند اخلاق یحیی نبی، زهد او مانند زهد جناب ایوب، سخاوت او مانند سخاوت حضرت ابراهیم، نورانیت او مانند نورانیت سلیمان نبی و قدرت او مانند قدرت حضرت داوود است. (این یعنی هر چه خوبان همه دارند، مولا علی(ع) یکجا دارد. امیرالمؤمنین(ع) بر همه انبیاء(ع) و خوبان فضلیت دارند، مگر بر حضرت خاتم‌الانبیاء(ص) که اشرف مخلوقات هستند.) سپس می‌فرمایند: «له اسم مكتوب على كل حجاب في الجنة...»، در بهشت، بر روی هر پرده‌ای، نام مولا امیرالمؤمنین علی(ع) نوشته شده است.

امیرالمؤمنین(ع) تاج سر پیامبر

امام جمعه موقت یزد در بخش پایانی سخنان خود اظهار داشت: رسول خدا(ص) در بخش دیگری از این روایت زیبا و شنیدنی می‌فرمایند: علی(ع) «خاصّتی و خالصتی و ظاهرتی و مصباحی و جُنّتی و رفیقی آنسنی به ربّی عزّوجل»، علی(ع) مخصوص من است، خالص برای من است، پشتیبان و کمک کار من است. علی(ع)، چراغ من است، سپر من و رفیق من است و پروردگار من، من را به علی(ع) مأنوس کرده است.

علی(ع) چه مقامی دارد که چراغ خاتم‌الانبیا است و رسول خدا(ص) به او انس پیدا می‌کند! در روایت دیگری امام صادق(ع) می‌فرمایند: «امیرالمؤمنین(ع) تاج سر پیامبر خداست».[5] ما از شناخت مقام بلند امیرالمؤمنین(ع) عاجز هستیم، اما به قدری که مجالسمان را به ذکر علی(ع) نورانی کنیم، چند جمله در ذکر فضائل حضرت عرض شد.  

[1]. ابن شهرآشوب، المناقب، ج 3، ص 268.

[2]. سوره بینه، آیه 7.

[3]. حاکم حسکانی نیشابوری، شواهد التنزیل، ج 2، ص 358.

[4]. شیخ صدوق، الامالی، ص 57.

[5]. مفاتیح‌الجنان، زیارت ششم امیرالمؤمنین(ع).