کربلایی میثم شامخی مختار

۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ 406 0 نظر

 

از راه دور هزار سلام آوردم 

به محضرت خیلی پیام آوردم

پیش کریم عریضمو آوردم 

غیر شما کسی رو من ندارم (۲)

 

من  اومدم تا که سلامت کنم 

تا می تونم تو رو نگاهت کنم

از ته دل صدا به نامت کنم 

اسم رضا امید زندگیمه (۲)

 

یکی میگفت بگو که لاعلاجم

یکی میگفت بگو که ناجوابم

یکی میگفت عمریه چشم براهم

گدا فقط خونه کریمو داره (۲)

 

کجا برم اگه جوابم کنی؟

چیکار کنم شما نگاهم کنی؟

مثاله آهو تو‌ پناهم کنی ؟

جایی ندارم تو خودت می دونی(۲)

 

هیچی مثه زیارتت قشنگ‌ نیس

حال خوشم تو حرمت که کم نیس

کلاغه رو سیاهتم که بد نیس

دونه بدی از سرمم زیاده..‌.(۲)

 

حرم تو برای ما بهشته

مائیمو روزگار نا نوشته

روی تموم کاشیا نوشته 

هرکی گرفتار بیاد این حرم (۲)

 

شب تولده هوایی شدم

از حرمت راهیه جایی شدم

به جون تو حالی به حالی شدم

از حرمت تا کربلا راهی نیست(۲)

 

گریز :

شفای دل به دست این طبیبه

آقای  ما غریبه رم حبیبه 

حرف دلش برای بن شبیبه

روضه گوداله و شیب الخضیب(۲)

 

میثم شامخی_همدان🖋

۱۴۰۲/۲/۳۰

گزارش 0
برای ارسال نظر وارد شوید و یا ثبت نام کنید.

comments نظرات

هنوز نظری ارسال نشده است.
تمام حقوق این صفحه محفوظ و متعلق به کربلایی میثم شامخی مختار می باشد.