شاعر حماسی و آئینی کشور رسول چهارمحالی(ساقی عطشان)

«آتش به گلستان »

نوای نی  به   سوز   آمد  دمادم

جهانی پر  شد از  اندوه و ماتم

اگر  آتش   بگیرد   یک  گلستان 

بسوزد شعله ها یک باره  دَرهم 

بسوز ای دل بسوزان قلب ما را

به زخم جان  دل  بگذار  مرهم 

جدایی  شعله ای  جانکاه  دارد 

امان از این  جدایی های  مُبهَم

درون  سینه ام  کوه  غم و درد 

ببارد  چشم   من   باران  شبنم

صبوری کن صبوری   سینۀ  من 

خدا   غم  را کند بر جان    آدم 

غم غربت   غم دوری    غم یار

غم هجران  از  آدم  تا به خاتم 

قلم با غصه می گرید شب و روز 

عزاداریم  ما   همچون   مُحَرم

رسول چهارمحالی (ساقی عطشان)