هيئت بيت الحسن (ع)

کرامت نان در اسلام

1.  پیامبر (صلی الله علیه و اله) میفرماید: از گرامیداشت نان آن است که هرگاه سفره پهن شد، منتظر غذای دیگری نشود. (و خوردن را آغاز کند تا غذای دیگر برسد)
2. پیامبر (صلی الله علیه و اله) فرمود: از موارد احترام به نان آن است که دست خود را با آن پاک نکنید و از خوردن آنچه از غذا (و سفره) میریزد، باکی نداشته باشید.
3. نان را با کارد و چاقو نبرید.
4. هرگز روی آن پا نگذارید.
5. هیچگاه (برای وارسی نان) همانند درندگان، آن را بو نکنید.!
6. فضل بن یوسف گوید: نزد امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام) طایفه بودم، ظرف غذایی آوردند که تکه نانی زیر آن گذاشته شده بود! حضرت فرمود: به نان احترام بگذارید و آن را زیر ظرف غذا قرار ندهید، و به من فرمود: به غلام بگو: این نان را از زیر ظرف بر دارد.!
7.  پیامبر (صلی الله علیه و اله) فرمود: هرگاه نان و گوشت برایتان آوردند، ابتدا با نان شروع کنید و پس از سد جوع گوشت را بخورید.
8.  قرص های نان را شمارش نکنید ! تا برکت آن از بین نرود و اساساً، نان از کالاهایی است که شمارشی به فروش نمیرود، بلکه باید آن را وزن کرد.
9.  نانوا هرگاه خمیر درست کرد، روی خمیر را با پارچه ای بپوشاند تا چشم نخورد و یا چشم ناپاک به آن نیفتد.
10. زنان روستایی، هرگاه در مطبخ خود مشغول پخت نان می شدند، به احترام نان، پابرهنه اطراف بادیه خمیر و سفرهٔ مخصوصی ارد و خمیر راه می رفتند. بچه ها را از کنار آن دور می کردند، روی خمیر را می پوشاندند، سفرهٔ مخصوص آرد و خمیر را پس از اتمام کار، با احترام در جای مناسب، دور از محل خواب و استراحت قرار می دادند و با آن معامله شیء مقدس داشتند.

• هرگز رو به سفره پا دراز نکنید.
  
  

امام رضا (علیه السلام) از پدرانش از حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) نقل فرمود:

«امام حسین (برای قضاء حاجت) داخل مستراح شد. در آنجا، تکه نانی روی زمین افتاده بود، لقمه را به غلامش داد و فرمود: ای غلام این لقمه را بگیر و بعداً یادم بیاور (بخورم ) غلام خودش آن تکه نان را خورد. وقتی حضرت از مستراح خارج شد، فرمود: غلام آن لقمه چه شد؟ عرض کرد: مولای من خوردم امام حسین (علیه السلام) فرمود: تو در راه خدا آزادی! مرد به حضرت عرض کرد: (به این راحتی) آزادش کردی؟ فرمود: بله! زیرا شنیدم، رسول خدا فرمود: هر کس لقمه نانی را بیابد، آن را بردارد، پاک کند و یا بشوید، سپس آن را بخورد، آن لقمه در شکم او باقی نخواهد ماند، مگر آن که خداوند او را از آتش جهنم آزاد کند و من هرگز مردی را که آزاد شدهٔ از آتش جهنم است، به بندگی و خدمت نمیگیرم.

منبع:
کتاب گسترش برکت و رزق نوشته حبیب الله نقیان صفحه 217